Xuntos e máis nada

Unha novela que reflexiona sobre a fraxilidade do ser humano, ese equilibrio entre a felicidade e o desalento.París exactamente ao pé da  Torre Eiffel. Alí decorre a historia que conta Xuntos e máis nada. A historia de catro persoas que pouco teñen en común, catro vidas perdidas que devalan no mundo ríspido da cidade, uns ninguéns.Catro sobreviventes que van aprender a compartir os medos, as esperanzas, a tenrura, a amizade, e tamén, os desencontros.Anna Gavalda escribe desde a experiencia da fraxilidade do ser humano, o equilibrio entre felicidade e desalento, que é o cerne desta novela.Titulares de prensaXUNTOS E MAIS NADAGavalda amosa catro vidas anodinas que se atopanCamille Fauque ten 26 anos, debuxa de marabilla, pero non ten forza para facelo. Fráxil e desorientada malvive nunha buhardilla e parece esmerarse en desaparecer: apenas come, limpa oficinas de noite,  e a súa relación co mundo é case agonizante. Camille protagoniza esta  novela que se vendeu por milleiros en Francia e que ven de ser publicada en galego por Galaxia.Philibert Marquet, o veciño da protagonista, vive nun enorme apartamento do que podería ser desaloxado; tartamudo, cabaleiro a antiga, que vende postais nun museo, e o caseiro de Frank Lestafier. Cociñeiro dun gran restaurante.  Frank é mulleriero e mal falado, case vulgar, o cal irrita a única persoa que lle quixo, a súa avoa Paulette, que aos seus 83 anos, deixase morrer nun asilo estrañando o seu fogar e as visitas do neto.Catro sobrevivintes, catro personaxes magullados pola vida, cun encontro que vai salvalos dun naufraxio anunciado. A relación que se establece entre estes perdedores de corazón puro é nha riqueza inaudita, terán que aprender a coñecerse para lograr o milagre da convivencia.Gavalda deixa falar a os seus personaxes, posúe un agudo sentido da observación da fraxilidade do ser humano, do delicado equilibrio entre a felicidade e a desesperanza, entre os sentimentos e  as palabras para contalos.Deu no albo cunha novela emocionante, divertida, que se le de vez, que celebra a felicidade de estar con quen de verdade é importante.Domingo 2 de abril de 2006El Progreso